سلام دختری ۲۴ ساله هستم. چند وقت پیش داستان یک ترنس رو خوندم نمیدونم چرا تصمیم گرفتم برم نشونه های ترنس بودن رو بخونم که ببینم من در بچگی چجوری بودم. نشانه هارو که خوندم دیدم نه من تو بچگی این نشونه هارو نداشتم مثلا اگه ترنس دوست داره به اسم جنس دیگه صداش بزنن من اینجوری نبودم و موارد دیگه._کلا از بچگی هم لباس عروس مامانمو میپوشیدم بازی میکردم. هر چند وقت یکبار میگفتم منو به اسم جدید مثلا هستی، مهشید صدام بزنین. هنوز هم وقتی اسم عروسی یا هر مجلس دیگه ای میاد با توجه به سنم سریع میرم مدل لباس مجلسی و مدل مو اینا میبینم.  هی فکر میکنم خب من برای فلان جا چی بپوشم؟ چجوری ست کنم؟ ولی زیاد از جواهرات خوشم نمیاد یا از دامن و لاک بدم میاد ولی فکر نکنم چیز مهمی باشه.( البته بچه که بودم از معذرت میخوام سوتین بدم میومد حالا نمیدونم از خجالت بود یا چی ولی بعد یه مدت اوکی شدم) چون برادر هم داشتم بعضی وقتا فوتبال هم بازی میکردیم_با دختر همسایه هم میرفتیم خاله بازی. معذرت میخوام ولی در ذهنم هم فکر های عاشقانه که میاد خودم هستم با پارتنر مرد_قضیه چیه چرا اینجوری شدم و همش دارم بررسی میکنم؟ ممنونم