با سلام
دوست گرامی فرزندتان از گریه کردن به عنوان یک ابزار برای رسیدن به خواسته هایش استفاده می کند.
لذا اگر در جایی لازم بود که حضور نداشته باشد، هر قدر هم گریه کرد نباید به این رفتار توجهی کنید بلکه او را به فعالیتی دیگر سرگرم کنید.

باید برایش شرح دهید که اگر گریه کند به هیچ خواسته ای نمی رسد و فقط با بیان درست ان نیاز است که به خواسته اش خواهد رسید.

زمانی که شرایط گریه وی مهیا شده در این مورد با او صحبت کنید و برایش شرح دهید که دیگر به گریه هایش توجه نمی کنید و فقط باید خواسته اش را بگوید.

هرگاه هم خواسته ای را منطقی و بدون گریه بیان کرد حتما او را مورد تشویق قرار دهید.

ترک این عادت قطعا بسیار دشوار است و شما سختی زیادی می بینید اما باید این شرایط سخت را تحمل کنید وبرخورد درست داشته باشید تا به مرور رفع شود.

ضمنا اصلا به وی پرخاشگری نکنید چون مشکل بدتر می شود.

برای به حیاط رفتن وی هم یک برنامه منظم داشته باشید و او را مجاب کنید تا بر اساس همین برنامه حرکت کند.

با تشکر از تماس شما

سامانه پرسش وپاسخ روان شناسی نجوای مشاور

منبع:تبیان _ خانم دکتر عطاریان